Kraje afrykańskie zwracają się do prywatnych funduszy klimatycznych, aby zwiększyć źródła utrzymania społeczności nadmorskich i wspierać różnorodność biologiczną.
Kraje na zachodnim wybrzeżu Afryki coraz częściej zwracają się do inicjatyw finansowania klimatu, aby zwiększyć źródła utrzymania społeczności nadmorskich, wspierać różnorodność biologiczną i podejmować działania na rzecz klimatu.
Na marginesie forum politycznego wysokiego szczebla poświęconego zrównoważonemu rozwojowi, które toczy się obecnie w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku, afrykańskie państwa nadbrzeżne i wyspiarskie oraz grupy ochrony przedstawiły plany wzmocnienia ochrony oceanów i rozwoju gospodarczego. Plan zakłada wykorzystanie systemu „niebieskich obligacji” — metody finansowania projektów, która przyniosłaby również korzyści zdrowiu oceanów.
W ślad za afrykańskim Wielkim Zielonym Murem, który obejmuje region Sahelu, narody Afryki Wschodniej szukają teraz funduszy na inicjatywę Wielkiego Błękitnego Muru, która ma na celu ochronę obszarów morskich wzdłuż wybrzeża. Zarówno niebieskie, jak i zielone finansowanie odnosi się do finansowania ukierunkowanego na zapobieganie szkodom w środowisku i zwalczanie zmian klimatycznych przy jednoczesnym tworzeniu zrównoważonych ekosystemów.
„Niebieska obligacja jest mocnym przykładem kluczowej roli, jaką rynki kapitałowe mogą odegrać we wspieraniu zrównoważonych celów” – powiedział Jorge Familiar, wiceprezes Banku Światowego.
Inicjatywa Great Blue Wall, zainicjowana w zeszłym roku przez 10 zachodnich stanów Oceanu Indyjskiego podczas konferencji klimatycznej ONZ w Glasgow, ma na celu stworzenie sieci chronionych obszarów przybrzeżnych i morskich. Zwolennicy twierdzą, że przywróciłoby to i zachowało około dwóch milionów hektarów oceanów, wychwyciłoby 100 milionów ton dwutlenku węgla i zapewniłoby środki do życia ponad 70 milionom ludzi.
Projekt obejmuje wschodnie wybrzeże kontynentu — od Somalii po Afrykę Południową — i obejmuje wyspy wyspiarskie Komory, Madagaskar, Mauritius, Seszele, Somalię oraz terytoria francuskie, Majottę i Reunion.
Jean-Paul Adam, który kieruje działem ds. klimatu w Komisji Gospodarczej ONZ dla Afryki, powiedział, że inicjatywa niebieskiej ściany uzna „prawdziwą wartość, jaką środowisko ma dla przyszłego tworzenia bogactwa i wzmacniania lokalnych społeczności”.
„Musimy radykalnie zwiększyć skalę inwestycji sektora prywatnego w sektory zielony i niebieski” – powiedział. Mniej niż jeden procent tak zwanych niebieskich i zielonych obligacji, które są wykorzystywane odpowiednio do projektów morskich i lądowych, jest emitowanych dla krajów afrykańskich.
„Kolejne kroki to uczynienie tych rynków bardziej dostępnymi dla krajów afrykańskich” – dodał.
ONZ twierdzi, że wiele obietnic dotyczących klimatu finansowego składanych przez bogatsze kraje nie jest w pełni dotrzymanych, co oznacza, że wiele krajów afrykańskich nie jest w stanie podjąć niezbędnych środków adaptacyjnych i łagodzących skutki zmian klimatycznych.
W swojej ostatniej ocenie Afrykański Bank Rozwoju stwierdził, że do 2030 r. potrzeba od 1,3 bln do 1,6 bln USD na wdrożenie działań na rzecz klimatu zgodnie z wkładami ustalonymi na szczeblu krajowym – cele wyznaczone przez poszczególne kraje, aby ograniczyć globalne ocieplenie do 1,5 stopnia Celsjusza (2,7 stopnia F). i nie więcej niż 2C (3,6 F). Ale niebieskie obligacje to obecnie tylko ułamek środków na ochronę oceanów, dodał bank.
„Sam obligacje nie są panaceum na lukę w finansowaniu, ale mogą pozwolić nam na pozyskiwanie dużych kwot” – powiedział Adam.
